Monday, September 3, 2007

مهدی سهیلی

زندگی زيباست، كو چشمي كه « زيبائي » ببيند ؟
كو « دل آگاهي » كه در « هستي » دلارائي ببيند ؟
صبح ها « تاج طلا » را بر ستيغ كوه، يابد
شب « گل الماس » را بر سقف مينائي ببيند
ريخت ساقي با ده هاي گونه گون در جام هستي
غافل آنكو « سكر » را در باده پيمائي ببيند

شكوه ها از بخت دارد « بي خدا » در بيكسي ها

شادمان آنكو « خدا » را وقت « تنهائي » ببيند
زشت بينان را بگو در « ديده » خود عيب جويند
زندگي زيباست كو چشمي كه « زيبائي » ببيند ؟

4 comments:

Anonymous said...

تا زنده ايم بايد زيبايي هاي زندگي را ببينيم و نا ملايمات را فقط براي درس گرفتن بدانيم .از لحظه لحظه زندگي لذت ببريم و بدانيمكه لحظه اي كه رفت باز گشت ندارد

Anonymous said...

خدايا ياريمان كن تا اين فيلتر هاي زشت بيني را از مقابل ديدگانمان محو سازيم

Anonymous said...

زندگی زیبا است از آن زیباتر دید زیبا بینی است خداوند یاری کند تا همیشه دنیا را همینگونه ببینیم ولذت ببریم

Anonymous said...

فوق العاده بود
نوشته هاي زيبا پخته وآموزنده
با اجازه اين را تايپ مي كنم ودر مقابل ديدم مي گذارم ومي آموزم