من بر می خیزمچراغی در دست، چراغی در دلم
زنگار روحم را صیقل می زنم
آینه یی برابر آینه ات می گذارم تا با تو ابدیتی بسازم
Friday, September 28, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
در مورد خانه پدر
- « قا ئینی »
- عکسی که در ابتدای وبلاگ ما میبینید مادر مهربانمان است . اولين معلم عشق ، محبت بی چشمداشت و فداکاری ، شور و نشاطش به ما اميد ميدهد و برق چشمانش توان بودنمان را زياد ميکند . همه خانواده و دوستان زير سايه پر مهر ايشان که در سن هشتاد وپنج سالگی هستند ، از اين لطف خدا بهره ميگيريم
2 comments:
كاش بتوانيم روحمان را صيقل دهيم وچشم هايمان را بشوييم ودنيا را جور ديگر ببينيم
با من برقص چونان رقص شب پیوندمان و با من برقص و برقص
به لطافت با من برقص رقصی طولانی مدت
ما هر دو عشق را احساس میکنیم هر دو بر عشقمان نفوذ داریم
تا ابدیت عشق با من برقص
تا ابدیت عشق با من برقص
Post a Comment