وبلاگ جدید

دوستان خوبم

بنا به خواسته شما عزیزان وبلاگ را به بلاگفا منتقل کردیم . از همه مهربانانی که در این مدت برای ارتباط با ما دچار مشکل شده بودند عذر میخواهیم .منتظر شما در بلاگفا هستیم

http://khaneipedar.blogfa.com/

صائب تبریزی

ديوانۀ خموش به عاقل برابرست
درياي آرميده به ساحل برابرست
در وصل و هجر، سوختگان گريه مي‌كنند
از بهر شمع، خلوت و محفل برابرست
دست از طلب مدار كه دارد طريق عشق
از پافتادني كه به منزل برابرست
گردي كه خيزد از قدم رهروان عشق
با سرمۀ سياهي منزل برابرست

نادر ابراهیمی

زندگی بدون روزهای بد نمی شود؛ بدون روزهای اشک و درد و خشم وغم . اما روزهای بد، همچون برگهای پاییزی ، باور کن که شتابان فرو می ریزند ، ودر زیر پاهای تو، اگر بخواهی ، استخوان می شکنند ، و درخت،استوار و مقاوم بر جای میماند

عزیزمن، برگهای پاییزی ، بی شک، در تداوم بخشیدن به مفهوم درخت ، سهمی از یاد نرفتنی دارند

*******

بخشی از کتاب«چهل نامه ی کوتاه به همسرم» نوشته نادر ابراهیمی

فریدون مشیری

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است

راه دل خود را نتوانم که نپویم

هر صبح در آیینه جادویی خورشید

چون می نگرم او همه من، من همه اویم

بهار سعید

چشمـان مــرا به "بــلخ" زیبا ببرید

د ستان مرا به لمــــــس "با با" ببرید
خـا کســـتر قـلـب داغ هـجـرت زده است

بر سـینـــــه ی داغــدار "بکـوا" ببرید
یا پیکـر مـن روان آمـــــــــو داریــد

یـا روح مــرا بـه جســــــم دریـا ببرید
ســوز جـگــــر نشــسته در خـونـم را

بــر مــرهــم "قنــــد هار" بی ما ببرید
خشت وگل و سنگ از استخوانم سازید

بـــر ســاخــتــن "کـابــل" فـــردا ببرید
صــد بوســه ی عــاشــقانه از لـبـهـا یـم

برچهــره ی سنگ سنگ کوه ها ببرید
دامـن ، دامـن شــگفـــتـن شــعــرم را

بر جلــوه ی لا له های صـــحرا ببرید

*********

برای خیرمقدم به وبلاگ کوچ به جمع دوستانمان که مهاجرین و خواهران و برادران افغانی ما هستند شعر زیبایی از خانم بهارسعید شاعر افغانی را برایتان انتخاب کرده ایم به امید روزی که آرزوی هیچ کس مردن در وطن نباشد

http://shahla-ezadi.persianblog.ir/

تبریک

خواهر گلم فروردین عزیز موفقیتت را در مسابقات کشوری شنا تبریک میگوییم

مجتبی کاشانی

گوشها منتظر بانگ جرس‌هاي من‌اند
كوچه‌ها منتظر بانگ قدم‌هاي تو اند
تو از اين برف فرو آمده دلگير مشو
تو از اين وادي سرمازده نوميد مباش«دي» زماني دارد
و زمستان اجلش نزديك است
من صداي نفس باغچه را مي‌شنوم
و صداي قدم گل را در يك قدمي
و صداي گذر گرده گل را در بستر باد
و صداي سفر و هجرت دريا را در هودج ابر
و صداي شعف فاخته را در باران
و صداي اثر باران ، بر قوس و قزح
و صداهايي نمناک ... مرموز... و سبز
عجب آواز خوشي در راه است

خلیل جبران

من سکوت را از پرگوها و حراف‌ها٬ بردباری را از متعصب‌ها و بی‌گذشت‌ها٬ و مهربانی را از نامهربان‌ها آموخته‌ام. با این حال عجیب این است که نسبت به این آموزگاران٬ ناسپاس هستم

حمید حسن نژاد

تو اي غريبه در اين غربت آشناي مني
شراب اشكي و در جام چشمهاي مني
نشان نمي دهد آيينه چشمهاي مرا
تو در ميانه آيينه ها به جاي مني
بگو عميق تر از من كه دوستت دارد؟
تو را نديده پرستيده ام خداي مني
اگر سكوت كنم در سكوت من غم توست
اگر ترانه بخوانم تو در صداي مني
تمام پنجره ها را چراغ مي بندم
اگر به خواب ببينم شبي براي مني

******

از برادر بزرگوارم آقای حسن نژاد که اجازه دادند سروده زیبایشان خانه پدر را مزین کندتشکر میکنم

http://www.pariajoon.blogspot.com/

احمدشاملو

هرگز شب را باور نكردم
چرا كه
در فراسوهاي دهليزش
به اميد دريچه ئي دل بسته بودم
شكوهي در جانم تنوره مي كشد
گوئي از پاك ترين هواي كوهستان
لبالب
قدحي در كشيده ام

روز جهانی کودک و تلویزیون

کوچک دردمندم برایت نه نوشته ای دارم نه شعری

فقط چند دقیقه سکوت

خیا م

ابر آمد و باز بر سر سبزه گريست

بی باده ارغوان نمی بايد زيست

اين سبزه که امروز تماشاگه ماست

تا سبزه خاک ما تماشاگه کيست

نادر ابراهیمی

برای دگرگون کردن جهانی چنین افسرده وغمزده وشفا دادن جهانی چنین دردمند ،طبیب حق ندارد برسر بالین بیمارخویش بگرید و دقایق ِ معدود ِ نشاط را از سالهای طولانی حیات بگیرد. چشم کودکان و بیماران به نگاه مادران و طبیبان است .اگر در اعماق آن حتی لبخندی محو ببینند، نیروی بالندگی شان چند برابر می شود

عزیزمن

این بیمارکودک صفتِ خانـۀ خویش را ازیاد مران !من محتاج ِ آن لحظه های دلنشین لبخندم - لبخندی درقلب، علیرغم همه چیز

*******

گزیده ای از «چهل نامه ی کوتاه به همسرم »نوشته نادر ابراهیمی

مجید بالدران

تو که در لحظه های تنهایی

چهره دلپذیر فردایی

ساده ای سربه زیر و هستی بخش

اشتباهی شده , بودایی

واژه ای بی نظیر میخواهم

تا بگویم چقدر زیبایی

تازگی از تو شکل می گیرد

ای که هم جنس شعر نیمایی

قول دادی نیامدی

شاید

هشتمین روز هفته میایی

عطار

نقل است که جوانی بود و پیوسته بر صوفیان انکار کردی. یک روز شیخ انگشتری خود به وی داد و گفت: "پیش فلان نانوا رو و به یک دینار گرو کن". انگشتری از شیخ بستد و ببرد. به گرو نستدند. باز خدمت شیخ آمد و گفت: "به یک درم بیش نمی گیرند". شیخ گفت: "پیش فلان جوهری بر تا قیمت کند." ببرد. دو هزار دینار قیمت کردند. باز آورد و با شیخ گفت. شیخ گفت: "علم تو با حال صوفیان، چون علم نانواست بدین انگشتری". جوان توبه کرد و از سر آن انکار برخاست

((گزیده ای از منطق الطیر))

مولوی

یک روز از هم می درم این پرده ی تزویر را
یک روز می پیچم به هم سررشته ی تقدیر را
آیینه ی دل بشکنم تا وقت دیدار رخش
صد بار حک سازم به دل تکرار این تصویر را

فریدون مشیری

در سكوتي عميق و رويا خیز

برف و مهتاب و كوهسار بلند

جلوه ها مي كند خيال انگيز

خاصه بر عاشقي كه در دل خويش

دارداز عشق خاطرات عزيز

**********

اولین برف زیبای زمستان درمشهد بارید

ستاره

دهم آذر تولد تنها فرزندم ستاره است که بعد از سالها انتظار پا به خانواده ما گذاشت . امروز وارد دهمین سال زندگیش شده در حالیکه بیشتر از انتظار من رشد عقلی داشته و تجربیات تلخ و شیرین زندگی از او یک کوچک بزرگوار و بردبار ساخته .این تصویر عزیزیست که پابه پای من فراز و نشیبهای زندگی را پیموده و تنها نگرانیش سلامت مادر یست که عاشقانه دوستش دارد
http://baranesetareh.blogspot.com/