Saturday, October 20, 2007

ناهید عباسی


پرواز پرندگان در آبی آسمان
هر کجا چشمانم را کودکانه به دنبال می کشد
و روحم را در خواهش گنگ پریدن
خوابهای شبانه ام را تفسیر می کند
کسی چه می داند شاید دستهایم
تقدیر بالهای پرواز است
که هنوز چیزی از اوج به خاطر دارد

10 comments:

Anonymous said...

پرواز آرزوي هر آزاده اي است .بي وزني از خود بيرون آمدن و با خدا يكي شدن همه وهمه زيباست.

Anonymous said...

هر زمان که انسان بتواند از نفسانیات ومادیات جدا شود می تواند نور خدا را در دل حس کند که ان همانا قشنگ ترین پرواز در راه رسیدن به کمال واقعیست

Anonymous said...

جانا هزاران آفرین بر جانت از سر تاقدم
این آفرین هم به گرداننده خانه پدر بود و هم به اعضای خانه پدر و بویژه به آتو سای عزیز که هنوز در نظر من همان خانم کوچولوی ناز کلاس دوم دبیرستان ست و حال که کلام پخته و دلنشینی ازاو شنیدم چنین به وجد آمده ام باز هم می گویم
جانا هزاران آفرین برجانت از سر تاقدم
صانع خدائی کاین وجود آورده بیرون از عدم

Anonymous said...

چه شعر زيبا و لطيفيست

Anonymous said...

تشكر از لطف شما به زيبايي هاي كار شما وپر محتوايي نوشته هاي انتخابي شما نيست فقط ارتباط با غزيزان است وگرنه ارزن اجيل نمي شود
به چشم در اين هفته براي آخر هفته نظرم رامي نويسم

شهريور گلم به زيبايي پائيز هستيم ولي نوجوان ميان ساليم من هنوز در اوج بهار زندگيم

Anonymous said...

سلام بر خانه پدر
مثل همیشه انتخاب عکس با متن بی نظیر بود من که همیشه لذت میبرم همیشه

Anonymous said...

سلام
بايد پرواز را بخاطر سپاره
پرنده مردنيست
من با فكرم پرواز ميكنم ولذت پرواز را ميفهمم
چيست در بازي اين ابر سپيد زير اين
ابي ارام بلند
ومهم است كه با دستهاي چه كسي پرواز ميكنيم
من ميدانم شما ها با دستهاي خانم مهري به پرواز درامديد كه اين گونه زيبا بلند وبي نقص وپر محتوا پرواز كرديد پايدار باشد خانه پدر وچراغ ان روشن وگل سر سبد شهريور عزيز وگلهاي خوشبو فروردين واسپندخت نازنين وغنچه هاي ستاره وبيتا وبقيه

Anonymous said...

سلام
باز هم مثله هميشه نوشته زيبا بود و عكس فوق العاده

Anonymous said...

سلام
آسمان این کرانه بیکرانه
جولانگاه پرندگان و روح های بزرگ است هرکدام ازهم سیراب می شوند
هردو برازنده هم اند
هرانک

Anonymous said...

پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنیست