گلی از گلستان سعدی

در فضيلت خاموشي

روزی مردی كه صدای خوبی نداشت با صدای بلند قر‌آن می‌‌خواند. اهل دلی از آن كوچه می ‌‌گذشت، صدای مرد را شنيد و از او پرسيد: درآمدت از قرآن خوانی چقدر است؟ مرد پاسخ داد: هيچ. اهل دل گفت: پس چرا به خودت زحمت می ‌‌دهی. مرد گفت: زحمتی نيست، برای خدا می‌‌ خوانم. اهل دل گفت: مخوان، بخاطر خدا مخوان. چرا كه خلق خدا نيز صدايت را می شنوند و می ‌‌پندارند مسلمانی اين گونه است و از مسلمان شدن منصرف می ‌‌شوند