سلامی چو بوی خوش آشنایی

مثل دیروز و روزهای قبل آرام به باغ دلهایتان گذر کردم خواستم تا مثل هرروز چشممم را به جای پای نوشته هایتان روشن کنم و بار غم دل بکاهم
و سر بر دامن مهربانیهایتان بگذارم . تا از هیاهوی روزمرگیها لحظاتی رها شوم نمیدانم چرا امروز دوستان خوبم همه دلتنگ از روزگار و ناشاد از رسم زمان بد کردار بودندنینای گلم که مدتها جز شادی و امید برایمان نمینوشت یکباره رخت سفر بسته و مدتی از ما دور و با خاطرات غم انگیزش تنها خواهد بود . آقای وثوق که همیشه نوید بخش شادی و پیک خوش خبر صبحگاهی ماست خبر از بسته شدن وبلاگی که باشور و عشق بی حسابش طراحی کرده بود داد و دوست و همراه نازنینم آقای رشوند شبانه بین خاطرات از دست داده اش در مزارستان هرانک با آشنایان از دست داده در سکوت سخن میگفت

عزیزان با شما در خلوت خود تا ساحل دریا با نینا آمدم و حرفهایش را شنیدم ِ همنشین آقای وثوق شدم و برای تلاش کم ثمرش تاسف خوردم و لحظه های پر از سکوت و تنهایی را باآقای رشوند بین آشنایان خاموشش گام به گام همراهی کردم و همه حرفهایش را شنیدم

این محفل دوستانه ما کاشکی به هم نزدیکتر بود تا هر لحظه در کنارهم بودیم و بار سنگین روزگار را با تقسیم شادیها و محبتهایمان کم میکردیم

سبد سبد گل عشق و دوستی نثار محبتهای بی دریغتان

********

بیا و باغ خزان دیده را بهاران کن

کویر سوخته را میهمان باران کن

دوای محنت دلها به جز محبت نیست

به نام عشق سلامی به جمع یاران کن

هزار بارا گر سایه گسترد پاییز

به یاد موسم گل جلوه در هزاران کن

مسیر شب زدگان را ستاره باران باش

فضای شعر و ادب را شکوفه باران کن

کنون که دست اجل کرده چهره ها در خاک

به همزبانی ما یاد ماندگاران کن