Friday, October 26, 2007

مخورغم


3 comments:

Anonymous said...

چقدر زيباست هنر ايراني
هم شعر و هم خوشنويسي كه به شعر فارسي جان مي بخشد

Anonymous said...

سلام
شور و امید از این در پارسی ساطع می شود
پست قبلی هرآنکی بود در حالات درونیم
از این قبض و بسط ها گه گاهی دچار می شوم وشاید نوعی دلتنگی دوری از یاران بود یارانی که فکر نمی کردند مرگ خط بطلان بر هستی شان بکشد
به هر حال اگر موجب ملال می شود عذر می خواهم
ارادتمند رشوند

Anonymous said...

ساقي بيا كه هاتف غيبم به مژده گفت
با درد صبر كن كه دوا مي فر ستمت